خودتان را معرفی کنید و بفرمایید مجمع رزمندگان تیپ 15 امام حسن(ع) به چه انگیزه‌‌ای و در چه سالی شکل گرفت؟

با سلام و درود بر ارواح طیبه شهدای نظام مقدس جمهوری اسلامی بالاخص شهدای تیپ 15 امام حسن(ع) که مانند خود امام حسن(ع) اسطوره شدند. اوایل سال 80 تعدادی از رزمندگان قدیمی تیپ به این فکر افتادند که تا دیر نشده، بچه‌هایی را که مانده‌اند ودستخوش قضا و قدر روزگار نشده‌اند، دور هم جمع کنند و جمعی تشکیل بدهند تا هم یادی از گذشته کنند و هم دوستان قدیمی و رزمندگان آن زمان که الان هر کدام درگیر زندگی روزمره هستند را کنار هم بیاورند و با زنده کردن یاد و نام شهدا نسل جدید که درحقیقت بچه‌های خودمان هستند، وارث آن فرهنگ ناب کنند.

لذا اولین بار در سال 1381 اولین گردهمایی را با حضور تعدادی از بچه‌های شهرستان بهبهان که در تیپ 7 امام حسن(ع) بودند، در سایت خیبر در پادگان زمان جنگ یعنی پادگان شهید غلامی که الان به نام شهید محلاتی است برگزار کردیم.

برادر اخلاص‌نیا از قدیمی‌ها برایمان بگویید از چه زمانی وارد جنگ شدید؟

اولین بار به عنوان نیروی بسیجی به جبهه شوش اعزام شدم. در مرحله دوم عملیات فتح‌المبین جزو نیروهای تیپ 17 قم که آن زمان سردار شهید حسن درویش فرمانده آن بود، شدم و بعد‌ها که تیپ امام حسن مجتبی(ع) شکل گرفت به عنوان نیروی رسمی آنجا مشغول به خدمت شدم و تا سال 87 هم به عنوان تیپ دوم امام حسن مجتبی(ع) در آنجا ماندم. آخرین مسئولیتم جانشین تیپ بود. به عشق شهدا و بچه‌هایی که روزگاری را با آن زندگی کردم تصمیم گرفتم با کمک دوستان رزمنده این مجمع را راه‌اندازی کنیم تا انشاءالله باقیات الصالحاتی برای همه‌مان باشد. البته هسته اولیه همان بچه‌های گردان فتح و فجر بهبهان بودند؛ آقایان پازن، ابوفتح، دانایی، وهیده، حمیدی و شاید تعدادی دیگر از بچه‌ها که نامشان یادم نیست. اولین گردهمایی میزبان حدود 500 نفر، در پادگان شهید غلامی بودیم.

برادر اخلاص‌نیا! هر ساله این گردهمایی به چه عنوانی شکل می‌گیرد؟ واقعاً هدف و انگیزه‌تان از این کار چیست؟

هدفمان زنده ‌نگه‌داشتن یاد و خاطره رزمندگان تیپ 15 امام حسن مجتبی(ع) بوده است. روحیه اخلاص و صفای بین بچه‌ها باعث شده بودکه از تمام شهرهای کشور در این تیپ نیرو داشته باشیم و همه همانند یک خانواده در کنار هم دیگر زندگی کنند. خدا بهترین بندگان خود را از بین ما گلچین‌ کرد و نزد خود برد. انشاءالله تا زمانی که هستیم در جهت زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدا و ادامه راه آنها همه ساله گردهمایی را برگزار خواهیم کرد.

در رابطه با مشکلاتی که سر راهتان بوده صحبت بفرمایید؛ خصوصاً در رابطه با مشکلات اولین گردهمایی؟

مشکلات زیادی بود. بالاخره بیش از دوازده، سیزده سال از جنگ گذشته بود و هر کس به گوشه و کناری رفته بود و اطلاعات دقیقی از بچه‌ها نداشتیم؛ یعنی هماهنگی و اطلاع‌رسانی جهت جمع کردن بچه‌ها خیلی سخت بود. مکانی برای تجمع نداشتیم، پادگان شهید غلامی هم دست تیپ 48 فتح بود، امکانات و تسهیلاتی هم در کارنبود، مشکلات مالی هم بدتر از همه گریبان‌گیرمان شده بود؛ اما الحمدالله با عنایت خداوند و یاری شهدا مقدمات کار فراهم و قرار شد اولین جمعه اسفند ماه هر سال تمام دوستان در پادگان شهید غلامی گرد هم بیایند و یاد روز‌های خوش را زنده کنند. یکی از نیروهای زحمت‌کش این برنامه جناب آقای عیدی شرافتی است که چه در استان و چه در تهران مسئولیت هماهنگی بسیاری از برنامه‌ها را برعهده دارند.

بچه‌ها را چطور جمع کردید، یعنی اطلاع‌رسانی شما چگونه بود؟

با توجه به اینکه از قدیم در تیپ بودم، اطلاع داشتم که بچه‌ها از کدام شهرستان‌ها به تیپ اعزام شده‌بودند؛ برای همین در هر شهرستان شخصی که سرشناس بود و با بچه‌ها ارتباط داشت را انتخاب کردیم و از طریق ایشان به بقیه اطلاع دادیم. در استان خوزستان هم از طریق اطلاعیه و تیزر تبلیغاتی در صدا و سیما توانستیم خیلی زود بچه‌ها را پیدا کنیم. به مرور زمان اطلاعات خیلی خوبی جمع‌آوری کردیم. سال اول حدود پانصد نفر آمدند ولی به همت دوستان سال 88 حدود پنج هزار نفر حضور پیدا کردند.

شما یک کار جالب کردید و آن اینکه در گردهمایی‌های بعدی عزیزان رزمنده را با خانواده دعوت کردید، علت این کار چیست؟

خب، این سوال خوبی است. از خودمان پرسیدیم هر سال که بچه‌ها می‌آیند چرا نباید خانواده‌های خود را همراه خودشان بیاورند تا نسل جدید هم با فرهنگ دفاع مقدس آشنا شوند و این فرهنگ سینه به سینه منتقل گردد. حتی ما خانواده شهدا را هم دعوت کردیم تا بیایند و جای پای پدر، برادر یا فرزند شهیدشان را ببینند و با شجاعت، شهامت، ایثار و مردانگی آنها از نزدیک آشنا شوند. دلمان می‌خواست این فضای معنوی و روحانی بتواند روی تک‌تک افراد حاضر تأثیرگزار باشد.

هزینه‌های این مراسم را از کجا تأمین می‌کنید، آیا نهادها و ارگان‌ها در رابطه با این گردهمایی به شما کمک مادی می‌کنند؟

خیر، بچه‌های قدیمی تیپ که بعضاً کارهای دولتی یا خصوصی دارند در این زمینه فعال هستند و به صورت خود‌جوش هزینه‌های مالی را تأمین می‌کنند. شما حساب کنید بخواهی پنج هزار نفر را اسکان بدهی و ایاب و ذهاب آنها را تا حدودی تأمین کنی و یک وعده هم از آنها پذیرایی غذا داشته‌ باشی باید چقدر هزینه کنی؟! اما تا به حال به یاری خداوند متعال توانستیم هر ساله که تا به حال هشت دوره آن گذشته است این مراسم را به نحو احسن اجرا کنیم.

نظرات شما عزیزان:

محمدعلی حسینی

ساعت12:53---20 شهريور 1391

- [ایمیل]

سلام
باتشکر از سایت زیباتان که خیلی جالب هست وخیلی خوشحال شدم دیدم در باره تیپ امام حسن مجتبی ع مطالبی می نویسید اما اطلاع رسانی متاسفانه خیلی ضعیف هست لطفابه وسیله ایمیل و موبایل اطلاع رسانی کنید چون تیپ امام حسن مجتبی ع فقط متعلق به شهرها یخوزستان نبود وخدا توفیق داد به من که مدتی در این تیپ و در واحد اطلاعات وعملیاش بود با آرزوی توفیق

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: